H56 - Şakir Gökçebağ

Şakir Gökçebağ, gündelik yaşamın içinde karşılaştığı sıradan nesnelerin kendisinde yaptığı çağrışımlardan yola çıkarak enstalasyonlar üretir. Gökçebağ’ın eserlerinde kendi bağlamlarından uzaklaşan nesneler sergilendikleri mekanla bütünleşerek yeni anlamlar üretirler. Çoğul bir anlam kapasitesini içinde barındıran bu eserler izleyiciye dünyayı algılamanın başka yollarının da olabileceğini düşündürür. Onları kendi konumları ve etraflarını saran nesnelerle ilişkilerini sorgulamaya davet eder. Yapıbozumcu bir tavırla ürettiği eserlerinde nesne-gösterge-anlam arasındaki ilişkiyi belirsizleştiren sanatçı, eksiltme-çoğaltma, boşluk-doluluk gibi karşıtlıkları oyunbaz bir tavırla sistemleştirmektedir. Nesneyi soyutlama ve yalınlaştırma eğilimi Gökçebağ’ın işlerini minimalist estetiğin formalist kanvasına yerleştirmektedir. Öte yandan sıradan nesneleri sıradan ve basit çözümlerle sıra dışı bir hale getirirken sürrealizmin alanına giren sanatçı, nesnenin anlamını değiştirip çoğaltmak suretiyle kavramsal sanatla ilişki kurmaktadır. Şakir Gökçebağ’ın formalist ve anti-formalist estetiğin dinamiklerini bir arada barındıran çoğulcu yaklaşımı, doğu estetiğinin ve felsefesinin de izlerini barındırmaktadır. Zaman zaman kaligrafik unsurlar ve bezemeci yaklaşımın minimalist biçimle sentezlendiği bu işlerin barındırdığı mizah duygusu Doğulu bir bakışın varlığını hissettirmektedir.